Een straathond adopteren,

waar moet je aan denken?

Als je overweegt om een straathond te adopteren, zijn er een aantal belangrijke zaken om rekening mee te houden. Straathonden in het buitenland hebben vaak een zwaar leven en verdienen een liefdevol thuis. Hier zijn enkele aandachtspunten om te overwegen bij het kiezen van de juiste gezinshond.

  1. Gezondheidsproblemen: Straathonden zijn vaak besmet met wormen en parasieten. Het is belangrijk om te controleren of de hond gezond is en of alle noodzakelijke vaccinaties zijn gegeven. Een bezoek aan de dierenarts voor een gezondheidscontrole is essentieel.

  2. Gedrag en socialisatie: Straathonden hebben mogelijk beperkte socialisatie gehad en kunnen angstig of terughoudend zijn. Overweeg of je de tijd en geduld hebt om de hond te helpen wennen aan zijn nieuwe omgeving en mensen.

  3. Verkeersrisico's: Straathonden zijn vaak gewend aan het leven op straat en lopen het risico om door verkeer te worden geraakt. Zorg voor een veilige omgeving en houd de hond altijd aangelijnd tijdens wandelingen.

  4. Zindelijkheidstraining: Straathonden zijn mogelijk niet zindelijk en hebben training nodig om dit te leren. Wees geduldig en consequent tijdens de zindelijkheidstraining.

  5. Opvoeding en training: Investeer tijd in de opvoeding en training van de hond om gewenst gedrag te bevorderen en eventuele gedragsproblemen aan te pakken. Positieve trainingsmethoden werken het beste.

  6. Verantwoordelijkheid: Adoptie van een straathond is een levenslange toewijding. Zorg ervoor dat je klaar bent voor de verantwoordelijkheden van het zorgen voor een huisdier, inclusief de kosten van voeding, medische zorg en training.

Het adopteren van een straathond kan een lonende ervaring zijn, maar het is belangrijk om goed voorbereid te zijn en de juiste zorg en aandacht te bieden die de hond nodig heeft. Met liefde, geduld en toewijding kan een straathond uitgroeien tot een gelukkig en trouw lid van je gezin.

Wist je dat...

Een teefje zwanger kan raken van meerdere reuen?

Een slechte weerstand en parasieten veroorzaken ernstige ziektes bij straathonden, zoals tekenziekte en hartwormen. Honden vanaf 6 maanden zijn in de gevarenzone.

Hongerige en dorstige honden kunnen ongewenst gedrag vertonen, zoals het omgooien van prullenbakken, aanvallen van pluimvee of geiten, en proberen voedsel te stelen uit tuinen of bij restaurants. Dit gedrag leidt vaak tot agressie van mensen tegen de honden, met mishandeling, vergiftiging en andere wreedheden als gevolg.

De gemiddelde levensduur van een straathond op Curaçao is slechts 2 à 3 jaar, terwijl goed verzorgde huishonden soms wel 18 jaar kunnen worden.

Sommige straathonden hebben geluk en worden gered door dierenvrienden. Sommigen worden geadopteerd door de vinder, anderen komen terecht bij een asiel of stichting. Helaas worden sommige honden ingeslapen vanwege hoge dierenartskosten of omdat ze te zwak of mismaakt zijn om te herplaatsen.

Gebrek aan ruimte in opvangcentra speelt ook een rol bij beslissingen over inslapen. Te grote groepen kunnen leiden tot spanningen en ruzies onder de honden, wat weer leidt tot stress en ongewenst gedrag.

Als oprichter van Pippi’s Opvang heb ik na jarenlange ervaring een serieus bel-trauma opgelopen. Daarom zijn we bewust niet telefonisch bereikbaar. De verhalen en excuses van eigenaren en de trieste berichten zijn te zwaar om te verwerken. Daarom hebben we gekozen voor communicatie via e-mail, zodat we verstandige beslissingen kunnen nemen in plaats van emotionele.

Het binnenhalen van een nieuw opvangdier brengt veel kosten met zich mee, zoals dierenartsbezoeken, quarantaine, extra zorg, voeding en andere kosten die de stichting moet dragen voor een onbekende periode. Inslapen is iets wat we nooit hebben gedaan en nooit zullen doen, omdat elk dier dat we aankijken een plekje in ons hart krijgt.

 

Telkens weer verbaas ik me als adoptanten kiezen op basis van kleur, iets wat totaal niet belangrijk zou moeten zijn. Het karakter en de klik tussen mens en dier zijn veel belangrijker. Daarom vinden we het essentieel om kritische vragen te stellen over de woon- en werksituatie van potentiële adoptanten, zodat zij een weloverwogen keuze kunnen maken.

Een "forever home" betekent dat je minstens 10 jaar voor de hond moet zorgen. In die tijd kunnen er veel veranderingen plaatsvinden, zoals de komst van kinderen, verhuizingen, emigratie of een nieuwe baan. Het is belangrijk dat de hond in al die situaties past.

Zwarte, schuwe of gehandicapte honden zijn vaak moeilijker te herplaatsen. Sommige honden verblijven daarom jarenlang bij ons in de opvang. Bij ons wordt niet gekeken naar kleur of afwijkingen, maar naar het innerlijk van de hond.

Wanneer de honden bij onze stichting aankomen, krijgen ze de kans om te wennen aan het leven als huishond. Na een periode van herstel en rust is het tijd voor hen om een liefdevol thuis te vinden, waar ze voor altijd kunnen blijven.

Wist je dat een hond… 12 tot 14 uur slaapt per dag.

Een straathond krijgt vaak niet de rust die hij nodig heeft. Ze lijden honger, zijn angstig en worden opgejaagd. Rust en regelmaat zijn essentieel voor zowel mens als dier.

Bij Pippi’s werken we bewust met vaste dierverzorgers die de honden goed leren kennen. We leren hun karakter kennen en zien geleidelijk aan hoe de scherpe randjes verdwijnen, als sneeuw voor de zon. De honden zijn als uien die laagje voor laagje worden afgepeld totdat je bij de kern komt - dat is wat we willen leren kennen: het pure innerlijk, vrij van angstklachten en trauma's uit het verleden.

Wanneer je een opvanghond te snel herplaatst, kan dat vergelijkbaar zijn met een tijdbom. Ze kunnen alles braaf over zich heen laten komen, tot het moment dat de bom barst. De stress van de reis en het leven in een huis zijn onbekend voor hen, waardoor ze vreemd gedrag kunnen gaan vertonen of plotseling kunnen uitvallen. Eenmaal in Nederland is het lastig om de tijd terug te draaien.

Bij Pippi’s blijft een hond minimaal 3 maanden, bij voorkeur 6 maanden, bij de stichting. Zo is er voldoende tijd om geestelijk en mentaal te revalideren. Onze ervaring leert dat dieren veel moeten leren en verwerken. De realiteit is dat je een straathond niet in korte tijd kunt omtoveren tot een huishond.

We nemen alles stap voor stap. Veel slapen, rustig wennen aan de buitenwereld, kennismaken met soortgenoten, lichaamsverzorging. Na een herstelperiode beginnen we met trainen aan de lijn, leren spelen en hopen dat de angst voor mensen en andere dieren afneemt.

Het is belangrijk om te observeren hoe ze reageren, hoe ze herstellen van schrikreacties en hoe ze omgaan met onverwachte situaties. Op basis hiervan kunnen we potentiële adoptanten een duidelijke uitleg geven over de hond.

Ik zie de nieuwe opvangdieren als ruwe diamanten die we gaan oppoetsen. We poetsen de trauma's weg en geven ze vertrouwen in het leven, op een tempo dat de hond zelf kan bepalen.

We worden gesteund door "Baasjes Op Afstand", die maandelijks een bijdrage leveren voor voeding en verzorgingskosten. We ontvangen geen subsidie of steun van Curaçao, zelfs niet voor de lege vliegbenches die terugkomen uit Nederland, waarvoor we telkens invoerrechten en transportkosten moeten betalen - een verspilling van geld.

Onderschat een straathond niet!

Potentiële adoptanten willen vaak een hond redden, maar het adopteren van een straathond wordt vaak zwaar onderschat en te romantisch gezien. We zien vaak mensen die nog nooit eerder een hond hebben gehad, de meest pittige hond uitzoeken, terwijl een relaxte hond veel meer kans heeft op succes.

Het redden van een hond met een verleden vergt maanden, en vaak jaren, van engelengeduld. Het is een kwestie van stap voor stap een band opbouwen, wat naast je baan, gezin en hobby’s moet passen.

Wanneer een hond blaft naar bezoek, begint de stress bij de baasjes. Op dat moment heb je als "redder van de straathond" nodig om deze situatie naar een succesvolle uitkomst te begeleiden. Bedenk hoe je het probleem oplost. Je hebt niet zomaar een knopje waarmee je de hond kunt uitzetten. Vraag jezelf af waar het gedrag vandaan komt en hoe je de angst in behapbare stappen kunt verminderen, zodat je hond ontspannen blijft in een volgende situatie.

Op internet en YouTube kom je met gezond verstand ook een heel eind met nuttige informatie. Luister echter nooit naar "iedereen"; op forums worden vaak onhandige adviezen gegeven. Er zijn genoeg specialisten die echt kunnen helpen tijdens de weg naar succes. Natuurlijk is de stichting een goede hulplijn die kan begeleiden in deze fase.

Mijn tip: verdeel het proces in stapjes. Stel je bent bang voor een rat/spin. Wat heb je liever: dat ik de spin direct in je schoot werp, "even er doorheen!" (voorbeeld: bezoek dat direct over het hoofd van de hond aait), of kijk je liever rustig van 10 meter afstand toe (bezoek dat niet in de buurt van de hond komt en rustig op de bank gaat zitten)? Je kunt de spin observeren, zien dat hij rustig beweegt. Veel minder spannend, toch? Als 9 meter te dichtbij is, dan bouw je op met 9 meter en 90 centimeter. Baby steps.

Op YouTube kun je stresssignalen opzoeken, zodat je deze leert herkennen bij je hond. Zo kun je zelf beoordelen of de stappen in het juiste tempo worden gezet. Als je hond stress begint te ervaren of vreemd gedrag vertoont, kijk dan direct hoe je het in "baby steps" kunt verdelen.

Een hond zal niet snel pijn laten zien en zal zich bijna altijd groot houden naar de omgeving. Als je pijnverschijnselen ziet, is het vaak ernstiger dan je denkt. Ga naar de dierenarts en laat bij voorkeur een test doen als er aan de buitenkant geen zichtbare oorzaak wordt gevonden.

Onze voorkeur gaat uit naar adressen waar al een ervaren huishond verblijft; een relaxte voorbeeldhond is goud waard en heel waardevol! Een ex-straathond kan zoveel leren van een relaxte huishond.

 

Straf nooit een hond, nooit! Onzindelijkheid in huis kan komen door een gevoel van onveiligheid.

 

Ook grommen of huilen wanneer je boven gaat slapen en de hond alleen achterblijft, is een vorm van communicatie. Een hond is een roedeldier en zal nooit iets doen om je te pesten. Hij communiceert, en dat is belangrijk! Hoe meer een hond communiceert, hoe beter. Een onderdrukte hond zal eerder geneigd zijn om te bijten of aan te vallen in een stressvolle situatie.

Slopen komt vaak voort uit stress. Ik ben van mening dat een hond uit het buitenland het eerste jaar niet alleen gelaten mag worden. Als je gaat werken en er geen andere hond is, kun je kiezen voor een dagopvang of oppas.

Laat gedragsproblemen NOOIT groeien! Het begint met minieme signalen die je bijna niet opmerkt, maar uiteindelijk kunnen uitgroeien tot een grote nachtmerrie. Blijf hier alert op.

Wie zal voor de hond zorgen als alles uit de hand loopt? Vaak worden honden die betrokken zijn bij mislukte reddingsacties ingeslapen omdat ze "ineens" vreemd gedrag begonnen te vertonen. Naar mijn mening werden ze niet gezien en daarom ging het mis.

Voordat je adopteert, moeten honden en katten altijd gezond zijn verklaard aan de hand van een bloedtest. Vraag hiernaar bij de stichting. Ik raad altijd aan om vlak voor vertrek nog een keer te testen en na drie maanden na aankomst bij jullie gezin.

Blijf ook altijd nog 6 maanden lang elke maand een hartwormtablet geven, zodat je zeker weet dat alle larven zijn gedood.

Als laatste, vraag jezelf altijd af wat jij de hond te bieden hebt. Hoe flexibel ben je voor de hond? Bouw je aan een carrière? Is dat misschien lastig te combineren op termijn? Hoe flexibel ben je met een druk programma van clubjes en feestjes? Is het wellicht niet realistisch om daar een hond bij te plaatsen? En wat als er een baby wordt geboren of een verhuizing plaatsvindt?

Bedankt voor het lezen van de blog. Als je vragen hebt, mag je altijd mailen naar info@pippisopvang.com.